Zaproszenie na 3 "Dni świadomości prawnej" w Lublinie 14.09.2013r.

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 10, wrzesień 2013 07:24

Zapraszamy w sobotę 14 września 2013 roku na 3 edycję "Dni świadomości prawnej" na Plac Litewski w Lublinie, gdzie będziemy obecni w godzinach od 10:00 do 20:00.

Członkowie "Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności", które powstało na bazie Stowarzyszenia "Stop Bezprawiu – Lublin", zapraszają do rozmów i dyskusji na temat naszych wspólnych, polskich spraw ze szczególnym zwróceniem uwagi na jakość, ilość, wykonalność prawa stanowionego i odpowiedzialność za działanie niezgodne z prawem oraz zaniechania funkcjonariuszy publicznych.

Będziemy publicznie wyrażać swoje zdanie, będziemy prowadzili dyskusję.

Zapraszamy również do indywidualnych rozmów obywatelskich na temat prawa i odpowiedzialności, które będą głównym tematem spotkania. Zaprosiliśmy do nas przedstawicieli organizacji pozarządowych z poza Lubelszczyzny, które działają na rzecz praworządności, z którymi można będzie również porozmawiać, którzy publicznie przedstawią swoje zdanie na bazie własnych doświadczeń na temat obowiązującego a notorycznie łamanego w Polsce prawa oraz odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych.

Przygotowaliśmy materiały, niezbędne, podstawowe informacje z zakresu prawa, które będą do Państwa dyspozycji.

Zachęcamy do budowania, tworzenia, wzmacniania największego bogactwa w narodzie, na które zwracał uwagę Karol Wojtyła, twierdząc, że ” Nie ma większego bogactwa w narodzie nad światłych obywateli”.

Skoro największym bogactwem narodu są światli obywatele, tacy, którzy nie są lękliwi, aktywnie biorą udział w życiu publicznym, to znaczy, że ważne jest wychowanie obywatelskie, edukacja obywatelska, które w ostatnich latach w Polsce zostały mocno zaniedbane.

Dlatego członkowie "Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności" jeszcze

Czytaj więcej: Zaproszenie na 3 "Dni świadomości prawnej" w Lublinie 14.09.2013r.

ZA DUŻO UREGULOWAŃ I ZBYT SKOMPLIKOWANE PRAWO ORAZ BRAK FAKTYCZNIE ODPOWIEDZIALNOŚCI FUNKCJONARIUSZY PUBLICZNYCH

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 02, wrzesień 2013 07:49

Funkcjonujemy w bardzo obłędnym świecie, gdzie wmówiono nam, że praktycznie wszystko powinno być uregulowane przez prawo stanowione, które powinno być bardzo rozbudowane i skomplikowane, tak by było wiedzą wręcz tajemną, której nie rozumie większość ludzi, tylko odnajdywać mają się w tym obłędnym układzie wybrańcy obecnego systemu rządzenia, którymi są między innymi prawnicy.

Kolejnym bardzo poważnym problemem obecnego systemu prawnego w Polsce jest brak faktycznej odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za pogardę wobec człowieka, niedopełnianie obowiązków i przekraczanie uprawnień, nadużywanie władzy.

Prawo stanowione jest elementem organizacji państwa lub formalnej społeczności lokalnej, które by funkcjonowały na zdrowych zasadach, by istnienie ich miało sens, muszą służyć ludziom, tym z poza "układów władzy", w tym słabym, źle wykształconym również.

By prowadzić dyskusję

Czytaj więcej: ZA DUŻO UREGULOWAŃ I ZBYT SKOMPLIKOWANE PRAWO ORAZ BRAK FAKTYCZNIE ODPOWIEDZIALNOŚCI...

Czy ogromna ilość ustaw i innego prawa jest zgodna z Konstytucją?

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 10, wrzesień 2013 07:14

Sterowanie Polakami, manipulowanie nimi przez znaczną cześć przedstawicieli władz i różne inne osoby zainteresowane tym, by w Polsce panował chaos, by można było bardzo wygodnie żyć z pracy ogłupionych, zdezorientowanych ludzi, którzy nie potrafią korzystać z konstytucyjnych praw, opiera się głównie na niewiedzy obywateli i propagowanych dość powszechnie mitach. Nie mają one nic wspólnego z obowiązującym prawem, w tym przede wszystkim z Konstytucją. W debacie publicznej bardzo brakuje rozmów w oparciu o konkretne przepisy prawa.

Od lat wmawiają nam wszelkiej maści specjaliści od prawa i rządzenia, że musi być prawie wszystko regulowane przez prawo stanowione.

Od lat trwa obłędny wręcz, bez jakiegokolwiek zastanowienia i opamiętania proces uchwalania prawa, osaczania ludzi, jakiego nie zna historia, która przynajmniej teoretycznie rzecz ujmując, powinna być nauczycielką życia.

Ludzie przez wieki, a nawet tysiąclecia doskonale radzili sobie bez nadmiaru regulacji prawnych. My też byśmy dali radę, tylko daliśmy się zniewolić, pozwoliliśmy osaczyć się przez nadmiar prawa, daliśmy wmówić sobie wbrew obowiązującej Konstytucji, że wszystko musi być regulowane przez prawo. W ostatnich kilku latach w Polsce na skalę masową uchwalane są ustawy, wydawane rozporządzenia i tworzone jest prawo lokalne przez samorządy.

Istny obłęd, bo ponoć trzeba uchwalać kolejne regulacje i kolejne?

Proponujmy by zostawić wiedzę pozyskaną z różnych źródeł, w tym rozpowszechnione na skalę masową mity i zastanowić się w oparciu o ustawę zasadniczą: czy tworzenie ogromnej ilości prawa jest zgodne z Konstytucją? W sprawie wyjątkowo ważny jest artykuł 8 Konstytucji: „

„1. Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej.

W dyskusji przyjęte zostało założenie, że prawo ma służyć ludziom, powinno pomagać regulować stosunki międzyludzkie w różnych dziedzinach życia. Słowa używane w przepisach prawa mają znaczenie ogólnie obowiązujące, które rozumie większość ludzi posługujących się językiem polskim.

Skoro Konstytucja jest najwyższym prawem w Polsce, to znaczy, że poprzez inne akty prawne nie można zmieniać obowiązków i praw zapisanych w Konstytucji. Gdy w akcie prawny niższego rzędu przyjęto rozwiązanie pozostające w sprzeczności z przepisami Konstytucji, to znaczy, że powinna być stosowana Konstytucja, a prawo naruszające Konstytucję powinno zostać uchylone, bo najwyższym prawem w Polsce jest Konstytucja.

W praktyce uchwalania i stosowania prawa w Polsce, niestety bardzo często Konstytucja jest pomijana. Zatracili się w udowadnianiu nam jak są potrzebni w tworzeniu prawa ("specjaliści"), jego uchwalania (ich całe sztaby doradców). Widać jak nagminnie ignorują artykuł 8. 2 Konstytucji, z którego wynika jednoznacznie, że by można było uchwalać dalsze regulacje poprzez ustawy lub inne akty prawne, musi o tym stanowić Konstytucja.

W pozostałych przypadkach Konstytucję stosuje się bezpośrednio: „Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio, chyba że Konstytucja stanowi inaczej”.

Pomijając krążące mity, które są efektami prowadzonych od lat manipulacji, ogłupiania ludzi, warto zastanowić się, jaki jest ogromny w Polsce problem ignorowania, lekceważenia, pomijania Konstytucji przy uchwalaniu i wykonywaniu prawa. Warto również zdać sobie sprawę, że wraz z lekceważeniem ustawy zasadniczej pomijane, deptane są prawa obywateli.

Zgodnie z artykułem 32 Konstytucji:

„1. Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne.

2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”.

Przepis Konstytucji w zakresie równości, dyskryminacji nie dopuszcza.

"Polska władza" ustawodawcza,  ignorowała jednak powyżej zacytowane przepisy Konstytucji, delikatnie mówiąc nie interesowało ich stworzenie jasnego i prostego prawa, woleli  tworzyć różne ustawy i osaczać uczciwych ludzi, bo przestępcy i tak się z nimi nie liczą. A w samych ustawach mamy sporo różnego rodzaju nierówności.

Szczególnie jaskrawo problem widać na ustawach z zakresu zabezpieczenia społecznego, regulujących ubezpieczenie w ZUS, KRUS i świadczenia części osób nie płacących składek, np. sędziowie i otrzymujący dożywotnio wynagrodzenia lub innego typu świadczenia.

W systemie zabezpieczenia społecznego mamy nierówność i dyskryminację na nieprawdopodobną skalę. Co pozostaje w sprzeczności z artykułem 32 Konstytucji.

Gdy zagłębimy się w sprawę i zwrócimy uwagę na kolejny artykuł Konstytucji, to okaże się, że zgodnie z artykułem 67:

„1. Obywatel ma prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo oraz po osiągnięciu wieku emerytalnego. Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określa ustawa”.

Konstytucja rozstrzyga o prawie do zabezpieczenia społecznego. O różnicowaniu praw obywateli w tym zakresie, dzielenie na różne zawody i o konieczności opłaty składki, która była by obowiązkiem, w Konstytucji nie ma ani słowa.

Podobnie jest praktycznie w każdej dziedzinie stanowienia i wykonywania prawa, gdzie Konstytucja łamana jest w sposób nagminny.

Mamy nadzieję, że już ta bardzo krótka analiza pokazała, że nadmiar stanowionego prawa, nadmierna ilość ustaw i innych regulacji pozostaje w sprzeczności z przepisami Konstytucji. Narusza ustawę zasadniczą, która nie dopuszcza możliwości regulowania w sposób dowolny poszczególnych dziedzin życia człowieka.

Konstytucja musi stanowić o możliwości dalszych regulacji poprzez ustawy.

Dyskusja obywatelska na temat kondycji sądów

Szczegóły

Opublikowano: środa, 24, lipiec 2013 11:16

Przedstawicielka naszego Stowarzyszenia wzięła udział w dyskusji i zaprezentowała w sprawie stanowisko naszej grupy, zapraszamy do obejrzenia materiału.

NIEPRAWDOPODOBNE UZURPOWANIE SOBIE PRAW I NADUŻYWANIE WŁADZY PRZEZ SĘDZIÓW – PRZYSTĘPOWANIE STOWARZYSZEŃ DO SPRAW SĄDOWYCH

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 19, lipiec 2013 12:15

Prawo władzy, prawo sędziów, a co z prawami obywateli?

Ponownie jesteśmy w jednym z lubelskich sądów na sprawie w której pozwanym jest adwokat.

Przed kolejną rozprawą przypuszczając, że sędzia będzie znowu coś kombinować Zarząd Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności podejmuje decyzję o przystąpieniu do sprawy, choć wniosek już złożyło inne stowarzyszenie. W ramach Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności mamy większe możliwości. Więcej osób może reprezentować grupę. W zarządzie mamy osoby, które są obeznane w prawie, mają doświadczenie w przemawianiu publicznym. Nie wszystkie grupy obywatelskie mają taki komfort, takie atuty. W ramach stowarzyszeń porozumiewamy się.

Zapada decyzja, że Stowarzyszenie Na Rzecz Praworządności bierze na siebie ciężar wspomagania kolegi na sali rozpraw. Przed sądem grupę reprezentuje członek zarządu ze sporym doświadczeniem w publicznym wypowiadaniu się, osoba która nie dostrzega "boskości" w sędziach lub innych przedstawicielach władz oraz wyniesionych na szczyt zupełnie nie wiadomo dlaczego przedstawicielach niektórych zawodów.

Ta sama pani sędzia, ta sama sala rozpraw, tylko inny dzień. Sędzia rozpoczyna rozprawę i stwierdza, że nie ma pozwanego (adwokat) ani świadka (adwokat). Po chwili panowie wchodzą na salę rozpraw. Oczywiście nie ma żadnego problemu, że panowie spóźnili się, zlekceważyli sąd. Nic takiego, bo przecież sądy lekceważone są tylko przez zwykłych obywateli, a tym równiejszym wolno więcej.

Znowu zaczyna się „przepychanka” proceduralna. Stowarzyszenie, które wcześniej złożyło wniosek o przystąpieniu choć jego przedstawiciele złożyli wymagane przez sąd dokumenty, do sprawy nie zostaje dopuszczone. Pani sędzia w trakcie posiedzenia coś sobie bąka pod nosem o artykule 61 kodeksu postępowania cywilnego. W protokole z posiedzenia sądu nie ma jednak podstawy prawnej, dlaczego stowarzyszenie nie zostało dopuszczone do sprawy. Znowu pani sędzia zapomniała o artykule 7 Konstytucji i nadużywa władzy. Czekamy na wskazanie podstawy prawnej, która umożliwia nie dopuszczanie lub dopuszczanie przez sędziów stowarzyszeń do spraw. Według nas sędzia ma obowiązek sprawdzić czy grupa spełnia wymogi formalno – prawne by uczestniczyć w postępowaniu, może jeszcze uwzględnić lub odrzucić opozycję strony wobec przystąpienia i w tym miejscu jego rola się kończy. Tak przynajmniej rozstrzyga kodeks postępowania cywilnego. Nasze rozważanie dotyczy postępowania przed sądem cywilnym.

Rozbieżność między przebiegiem rozprawy, a tym co zostało zapisane w protokole jest czymś zupełnie oczywistym w polskich sądach, choć oczywiście niedopuszczalnym. Dokumenty sędziowie przecież mogą fałszować na potęgę i w zasadzie nie ma na to siły. Jaka demokracja i państwo prawa, takie zwyczaje i dość powszechny brak odpowiedzialności sędziów.

W tym momencie, gdy sąd nie dopuścił zaprzyjaźnionego stowarzyszenia do sprawy, okazało się, że decyzja Zarządu Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności była bardzo potrzebna. Dobrze, że udało się nam porozumieć w ramach stowarzyszeń.

Ku olbrzymiemu zaskoczeniu pani sędzi i pozwanego adwokata nasza przedstawicielka zgłasza przystąpienie do sprawy Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności. Sędzia sprawdza dokumenty i znowu coś bąka o artykule 61 kodeksu postępowania cywilnego (czego nie ma oczywiście odnotowane w protokole) i nie dopuszcza Stowarzyszenia do sprawy. Postanowienie sądu oczywiście jest niezaskarżalne.

Wyraźnie widać oburzenie na twarzach publiczności. Niespokojny jest również pozwany adwokat.

Dziwnie spokojna jest przedstawicielka naszego Stowarzyszenia, która uczestniczy w rozprawie z przekonaniem, że nie ma podstaw prawnych, by sędziowie po spełnieniu wymogów formalno – prawnych mogli nie dopuszczać stowarzyszeń do spraw. Tu jest Polska, jest tu prawie wszystko możliwe. Co nie zmienia faktu, że praw obywatelskich trzeba bronić konsekwentnie. Trzeba walczyć, usuwać kolejne przeszkody i trudności, nie wolno poddawać się.

Pozwany nie zdążył jeszcze otworzyć ust, a pani sędzia do protokołu dyktuje: pozwany nie uznaje powództwa. Na sali zrobiło się niespokojnie. Publiczność jest poruszona. Przedstawicielka Stowarzyszenia Na Rzecz Praworządności żąda zaprotokołowania tego, co stało się przed chwilą na sali rozpraw.

Sędzia złamała się. W protokole jest informacja o zdarzeniu. Obecność publiczności, w tym przedstawicieli stowarzyszeń spełniła swoje zadanie. Został udokumentowany fakt niedopuszczalnych praktyk stosowanych przez sędziego prowadzącego sprawę, który tym bardziej uzasadnia udział stowarzyszenia w toczącym się postępowaniu.

W tym stanie rzeczy, gdy sędzia dosłownie zachowała się jak adwokat pozwanego, powodowi nie pozostało nic innego, jak złożyć wniosek o zmianę sędziego.

W podobny sposób zostało przerwane już kolejne przedstawienie, które oprócz nazwy nie ma nic wspólnego z sądem, którego sędziowie powinni być kompetentni i bezstronni, są obowiązani znać między innymi prawo dotyczące przystępowania organizacji pozarządowych do toczących się spraw. W omawianym przypadku spraw cywilnych.